Guru iku digugu yo ditiru, iku sak mestine, guru iku panutan, guru iku kudu nduwe kekarepan, iso ngemong murite karo mesti nduwe sangune. (ing ngarso sun tulodho, ing madyo mangun karso, tut wuri handayani, jer basuki mowo beyo)La yo wis lakone sak iki, menowo sebagian sing main nang panggung YPK pindah gelanggang, mergo kabeh iku wis di karepno karo SING KUOSO sing dadi dalange.
Awakke dewe iku sak dermo nglakoni. Mugo-mugo wae akeh gantine, terus akeh penontone, akeh hasile lan manfaate.
Sepurane dulor, nedo nrimo.
Hapunten sadayana.
Saporana kabbih.
Suwun, hatur nuhun
Cakdin
Tidak ada komentar:
Posting Komentar